โยมเอ้ย  ซิบอกให่
ฉบับความดีก๊อบปี้ได้ ไม่ผิดกฎหมาย ไม่หมิ่นเหม่ศีลธรรม
(แบบเลียนแบบความดี  ไม่มีกั๊ก)


โยมเอ้ย ซิบอกให่  เล่มนี้เป็นการถ่ายทอดธรรมที่เทศนาในแบบเสริมสร้างประสบการณ์   การทำความดีโดยเล่าผ่านตัวอย่างที่หลากหลาย เพื่อสร้างแรงบันดาลใจเสมือนเป็นแบบเลียนการทำดีอย่างมีไอดอลนั่นเอง  แต่ของแถมที่ขาดไม่ได้ คือ “อารมณ์ขัน” เพราะแค่ชีวิตยิ้มได้  หัวเราะดัง ก็เท่ากับ “ตัดมูลกิเลสมาร” ไปชั่วคราวไม่ใช่หรือ

บางคนก็รู้ แต่กลับแกล้งทำเป็นไม่รู้ ทั้งที่รู้ว่าคนอื่นรู้
บางคนไม่รู้ แต่แกล้งทำเป็นรู้
แต่ใครจะรู้ก็รู้ไป ส่วนอาตมา.....ไม่รู้
 ( เขียนให้งงเล่นซะงั้น)




      ชีวิตของคนเรา บางสิ่งก็เรียนรู้ได้ด้วยตัวเองแต่บางอย่างก็ต้องอาศัย ผู้รู้ นักปราชญ์ คนฉลาดกว่า มาบอกว่ามาสอนเรา  หรือไม่เราเองก็ต้องพยายามเรียนรู้เรื่องราวต่างๆจากคนที่เก่งๆหากต้องการพัฒนาตัวเราเอง  อาตมาก็เช่นเดียวกัน        แล้วการเรียนรู้มันมีหลายแบบด้านแบบที่พบเห็นทั่วไปประเภทเลียนแบบนี่เราจะเห็นบ่อยที่สุด  อย่างวันหนึ่งอาตมาเดินผ่านแถวๆที่เขาขายเครื่องใช้ไฟฟ้ากัน    
                               
      ผ่านร้านแรก ก็เห็นเครื่องเสียงยี่ห้อโซนี่รุ่นใหม่ล่าสุด สวยมาเลยคุณโยม อาตมาก็ได้แต่มองนั่นแหล่ะ แล้วก็เดินผ่านไป ถัดมาอีกไม่ไกลนักก็เห็นเครื่องเสียงเหมือนกับร้านแรกเปี๊ยบ แต่ยี่ห้อโซนั่นเดินต่อไปอีกก็เห็นเครื่องสียงแบบเดียวกับสองร้านก่อนชนิดคงแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกันเลย แต่ยี่ห้อโซนู่น(ร้านต่อไปสงสัยต้องยี่ห้อโซโน้นแน่ๆ)
      ถ้าเป็นในลักษณะข้างต้น อาตมาไม่ขอแนะนำเพราะเป็นการเลียนแบบที่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่นและที่สำคัญผิดกฎหมายอีกด้วยไม่น่าจะเรียกว่าการเรียนรู้ด้วยซ้ำ แต่ถ้าเป็นการเลียนแบบในเรื่องที่ทำดีแล้ว อันนี้เป็นข้อยกเว้น เต็มที่เลยโยม เพราะอาตมาเชื่อว่าไม่มีใครสงวนลิขสิทธิ์หรอก
    ส่วนการเรียนรู้อีกประเภทหนึ่งที่อยากแนะนำและอาตมาคิดว่านี่ต่างหากเล่าคือการเรียนที่แท้จริงนั่นก็คือ การเรียนแบบ ส่วนจะแตกต่างกับการเลียนแบบอย่างไร        

โยมเอ้ย...ซิบอกให่    มีคำตอบ
บรรณานุกรม
พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต. โยมเอ๊ยสิบอกให่. กรุงเทพฯ : โพสบุ๊กส์,  
            2551.



จัดทำโดย :นางสาวเจนจิรา สาลี  
รหัสนักศึกษา:  5223411417